Τελικά η Πάρνηθα έχει χίλια μονοπάτια και χίλια πρόσωπα. κάθε φορά βρίσκεις κάτι καινούργιο. άλλες φορές το ίδιο μέρος κάτω από άλλες καιρικές συνθήκες δείχνει διαφορετικό. Αυτή τη φορά φόρεσε τα φθινοπωρινά κιτρινοκόκκινα χρώματα. ο φίλος Νίκος Καρράς σφύριξε προσκλητήριο στο φεισμπουκ και ανταποκριθήκαμε αρκετοί. Άλλοι με τα δικά τους οχήματα, άλλοι με το τρένο μαζευτήκαμε στο σταθμό της Σφενδάλης στη Μαλακάσα και ανηφορίσαμε προς τον Άγιο Μερκούριο. Πήραμε το μονοπάτι δεξιά προς τη Δύση, λίγο περπατημένο ανάμεσα από αγριοτριανταφυλλιές και κουμαριές.
Η βλάστηση οργίαζε τα δένδρα σχημάτιζαν ένα τούνελ που μας έβγαζαν σε όμορφα ξέφωτα σχεδόν απάτητα. Κάνοντας ένα γύρο κατεβήκαμε στο Παλιομήλεσι και μέσα από μια κοιλάδα γυρίσαμε στη Σφενδάλη. Το ευχαριστηθήκαμε όλοι, ακόμα και αυτοί που ξεκινήσαν την πεζοπορία για πρώτη φορά.
Είχαμε και μερικούς πού τους άνοιξε η όρεξη με το περπάτημα και η κουβέντα τους ήταν για παϊδάκια και συνταγές μακαρονάδας, κάνοντας του υπόλοιπους να υποφέρουμε από τη λιγούρα. Βέβαια ο τελικός προορισμός του καλού ορειβάτη είναι η ταβέρνα και η προβατίνα τον αποζημιώνει για την ταλαιπωρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου