Η μεγάλη βόλτα των 7

Αυτή τη βδομάδα, σκέφτηκα ότι καλα θα ήταν να κάνω την συνηθισμένη βόλτα στην Πάρνηθα με τον ΕΟΣ Αχαρνών.
Το Σάββατο είδα μια αναρτηση στο φεϊσμπουκ για ραντεβού Κυριακή στις 10 στο τελεφερικ.
Σκέφτηκα ότι το ραντεβού που γίνεται κάθε Κυριακή στις 9 μεταφέρθηκε στις 10.
Όταν έφτασα στο τελεφερικ βρήκα μόνο 6 άτομα. Η κύρια ομάδα των 9 είχε ήδη φύγει, καθώς και άλλη μια ομάδα καθυστερημένων. Ο Γιώργος Σπυράκης που οργάνωσε το ραντεβού και ο Νίκος Μακρής που συμμετείχε ανήκουν στις ειδικές δυνάμεις του ΕΟΣ Αχαρνών και η παρουσία τους έδιωξε κάθε ψευδαίσθηση για μια απλή βολτίτσα.

Μετρηθήκαμε βγήκαμε 7 (και οι 7 είναι υπέροχοι) και με συνοπτική διαδικασία καταστρώθηκε το σχέδιο πορείας. Ο Νίκος Μακρής πρότεινε να πάμε σε ένα νέο μονοπάτι που άνοιξαν στην περιοχή του Λοιμικού και όλοι συμφωνήσαμε. Ανεβήκαμε με το τελεφερικ στο καζίνο και αρχίσαμε το περπάτημα με γρήγορο ρυθμό. Περάσαμε από το Μπάφι χωρίς να σταματήσουμε και από κει στον Άγιο Πέτρο. Πήραμε νερό, κατηφορίσαμε την Μόλα, πιάσαμε το καινούργιο μονοπάτι που ήδη έγινε γνωστό, γιατί το βρήκαμε γεμάτο βραδυπορούντες που μας ανάγκαζαν σε ακροβατικές προσπεράσεις και καταλήξαμε στον Πύργο Λοιμικού.

Ο Πύργος είναι οχυρωματικό έργο των αρχαίων Αθηναίων (περισσότερα) σκαρφαλώσαμε στην κορυφή του, κάναμε ένα διαλειμματάκι και κατηφορίσαμε προς Σαλονικι. Μπήκαμε στα όμορφα λιβάδια της περιοχής και προσπεράσαμε τα πηγάδια. Ο χωματόδρομος που πήραμε είχε μια λάσπη που κόλλησε στα παπούτσια μας και τους πρόσθεσαν ένα κιλό στο καθένα. Περπατήσαμε μερικά χιλιόμετρα, κάναμε έναν κύκλο και γυρίσαμε στην Μόλα από άλλο δρόμο. Επιταχύναμε λίγο γιατί το χειμώνα νυχτώνει νωρίς και δεν είναι άνετο να σε πιάσει το σκοτάδι στο βουνό.

Φτάσαμε το σούρουπο στο καζίνο έχοντας διανύσει 30 χιλιόμετρα σε 7 ώρες.
Σκληρή διαδρομή, αλλά τουλάχιστον σε μένα που θεωρώ τον εαυτό μου λάΙτ ορειβάτη με παραπάνω κιλά, άφησε μια ικανοποίηση, που ξεπέρασα άλλη μια φορά τον εαυτό μου.