Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Dry canyoning στη Μικρή Χούνη

Αυτή την Κυριακή μαζευτήκαμε στην γνωστή αφετηρία 6-7 άτομα. Ο καθένας είχε την αποψη του για το που θα πάμε. αποφασίσαμε τρεις από μας να ανεβουμε με το τελεφερικ και να κάνουμε τον γύρο της Πάρνηθας. Σκίπιζα, Άγιο Πέτρο, Μπάφι.
Εξω από το τελεφερικ συναντήσαμε τον Χρήστο Βαρελά τον παλαίμαχο του ΕΟΣ Αχαρνών και καλό γνωστη της Πάρνηθας και μας πρότεινε να πάμε από τη Μικρή Χούνη. Δεν με πολυενθουσίασε η ιδέα, γιατί ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής περνάει μέσα από το καμένα και κάνει ακόμα πολλή ζέστη για να περπατάς στον ήλιο. Σκέφτηκα όμως ότι δεν θα ήταν άσχημα να ξεφύγουμε από τις συνηθισμένες διαδρομές και έτσι μπήκα στην ομάδα.
 Πέρασαμε κάτω από τα σύρματα του τελεφερικ, τον αμαξιτό χωματόδρομο μέχρι την αρχή του ρέματος της Μικρής Χούνης. Ένα μονοπάτι φάνηκε μπροστά μας ευκολοδιάβατο που ακολουθούσε την κοίτη του ρέματος. Η βλάστηση ήταν αρκετά πυκνή και μας κρατούσε σε σκιά.
Είχαμε αποφασίσει απο την προηγούμενη να πάμε για μπάνιο στη θάλασσα μετά το βουνό. Έτσι φορούσαμε μερικοί σορτσάκια. Εγώ φορούσα ένα βρακί γενικής χρήσης, όπως το αποκαλώ που είναι σορτς - μαγιό. Τα βάτα του μονοπατιού όμως με καλωσόρισαν χαιρέκακα και με πηραν τα αίματα με τις γρατσουνιές. Οχι τίποτα σοβαρό βέβαια, αλλά ενοχλητικό.
Η ανηφόρα μετά απο λίγο έγινε απότομη. Περνούσαμε από τη μια όχθη στην άλλη. Το μονοπάτι χανόταν κατα διαστήματα και εμείς ακολουθουσαμε την κοίτη. Σε μερικά κομάτια βγαίναμε σε κάποιες σάρες που ηθελαν προσοχή. Αλλού έπρεπε να αναρριχηθούμε σε βράχους λειασμένους από το νερό και ψιλογλυστρούσαν.
Δίναμε ένα χέρι σε όποιον δυσκολευόταν και σιγά σιγά βγήκαμε στο καμένο δάσος όπου περνούσαμε κάτω ή πάνω από πεσμένα δένδρα. Το μονοπάτι χωριζόταν σε παράλληλες διαδρομές. που χώριζε την ομάδα σε κάθε παρέα και άλλο μονοπάτι. Μερικοί είχαν φύγει μπροστά και τους χάσαμε στο δασάκι της Αγίας Τριάδας. Εγώ και η Ευθυμία είδαμε τον δρόμο πάνω απο τα κεφάλια μας και σκεφτήκαμε να κάνουμε ζαβολιά να βγούμε στο δρόμο και να πάμε τα 200 μέτρα από άσφαλτο μέχρι την Αγία Τριάδα.
 Εκεί γινόταν ένας χαμός.
Ο ΕΟΣ Αχαρνων διοργάνωνε τον 29ο Γύρο της Πάρνηθας και οδρόμος ήταν γεμάτος από δρομείς θεατές και διοργανωτες. Βρήκαμε μερικούς γνωστους χαζέψαμε λίγο ήπιαμε νερό από την πηγή και πιασαμε το μονοπάτι για το καζίνο.
Οι περισότεροι δεν είχαν μαγιο μαζί τους, οποτε βρεθήκαμε τρεις, που αποφασίσαμε να πάμε για μπάνιο στο Σέσι. Το Σέσι έχει δυο παραλίες διαλέξαμε την δεξιά ή μικρή όπως την λένε, πηραμε φόρα βουτήξαμε και το δροσερό νερό του Ευβοϊκού μας μας τύλιξε σοκάροντας μας ελαφρά. Ίσως μας φάνηκε κρύο γιατί ειχαμε παραζεσταθεί στο βουνό. Μετά από λίγο όμως χαλαρώσαμε και ήταν όνειρο.
Στη συνέχεια πηγαμε στην άλλη παραλία όπου είχαμε ραντεβού με σαρδέλες στη σχάρα, καλαμαράκια, τα σχετικά και μπύρες.
Ομολογήσαμε ότι ήταν δύσκολο να ξεκολλήσουμε και να πάμε στα σπίτια μας.
Υπέροχη μέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Facebook like

CURRENT MOON