Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Πάρνηθα. Κορυφή Μπελέτση


Μια ωραία εκδρομή που οργανώνει ο ΕΟΣ Αχαρνών είναι η ανάβαση στην Πάρνηθα με αφετηρία τον Σιδηροδρομικό σταθμό Σφενδάλης. Πάμε με το τρενο εκεί όπου είναι και ο τόπος συγκέντρωσης και ξεκινάμε.
Η Πάρνηθα παρ' όλες τις φωτιές έχει ένα μεγάλο μέρος της απείραχτο, με μια μεγάλη χλωρίδα και είναι πανέμορφο.

Από τον Άγιο Μερκούριο και πάνω η βλάστηση εκτός των μονοπατιών είναι αδιαπέραστη. Εκτός από τα πεύκα οι κουμαριές συνθέτουν μια μάζα με τα ρείκια τα θυμάρια και χίλια δυο άλλα φυτά και λουλούδια.
Μια και είμαστε στο τέλος του Μάη οι μυρωδιές γεμίζουν την ατμόσφαιρα.
Η ζέστη μας δείχνει τα δόντια της, αλλά ο ρυθμός βαδίσματος είναι ανάλογος και δεν μας αφήνει να "τα παίξουμε". Ανεβήκαμε στην κορυφή της πλαγιάς της Ιπποκράτειας Πολιτείας και συνεχίσαμε ως την κορυφή Μπελέτσι.

Απολαύσαμε την θέα και το δροσερό αεράκι της κορυφής και κατηφορίσαμε σε ένα λούκι πρός την Εθνική οδό στην περιοχή Μαλακάσας.
Η βλάστηση και εδώ ήταν αδιαπέραστη, βρήκαμε δύο πηγές με παγωμένο νεράκι, γεμίσαμε τα παγούρια μας και βαδίζοντας για λίγο δίπλα στις γραμμές του τρένου φτάσαμε στον σταθμό της Σφενδάλης από όπου ξεκινήσαμε.

Οσκύλος που μας ακολούθησε σε όλη τη διαδρομή και ήξερε το μονοπάτι που θα πάρουμε!!!

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Όνεια Όρη Κορινθίας


Φτάσαμε στην Ανάληψη δίπλα στα Εξαμίλια Κορινθίας. Το θέαμα ήταν ασυνήθιστο. Γινόταν ένα πανηγύρι. Ο ορειβατικός σύλλογος Κορίνθου είχε οργανώσει μια συνάντηση για το άνοιγμα του μονοπατιού στο βουνό και γινόταν χαμός από κόσμο.

Συμμετείχαν εκτός από τον ΕΟΣ Αχαρνών που είμαστε εμείς, ο ΕΟΣ Σπάρτης, Βούλας και δεν ξέρω ποιος άλλος. Διακριτή και η παρουσία του Ερυθρού Σταυρού, που βρισκόταν σε κάθε καίριο σημείο της διαδρομής για κάθε ενδεχόμενο.

Αφού κόψανε την κορδέλα των εγκαινίων ανηφορίσαμε το βουνό σαν στρατός σε εκστρατεία. Πίσω μας στην πλαγιά ακούγονταν τα πιτσιρίκια προφανώς 6χρονα που τραγουδούσαν και οι φωνούλες τους έμοιαζαν με τιτιβίσματα πουλιών. Ήταν μια πρωτοφανής εμπειρία.
Ανεβήκαμε στην κορυφή προφήτης Ηλίας 510μ, όπου είχε θέα προς Ακροκόρινθο Λουτράκι, Χιλιομόδι και τις γύρω περιοχές. Ακολουθώντας την κορυφογραμμή ανάμεσα στην βλάστησ από πεύκα και σκίνα που μας προστάτευαν από τον ανελέητο ήλιο που αυτή την εποχή έχει αρχίσει να γίνεται δυσβάστακτος φτάσαμε πάνω από τα Λουτρά της Ωραίας Ελένης, όπου βρίσκεται ένας πύργος. Από ότι είπε κάποιος Κορίνθιος πιθανόν ήταν μια φρυκτωρία.

Κατηφορίσαμε το βουνό από μια σάρα με χαλαρό και σαθρό έδαφος και βρεθήκαμε στην παραλία. όπως είμαστε αναμένοι από την πορεία ή επαφή μας με το παγωμένο νερό της θάλασσας ήταν σοκαριστική, αλλά για λίγα δευτερόλεπτα. Το τραπεζάκι στο ουζερί της παραλίας μας έκλεισε το μάτι οπότε βγήκαμε και καμακώσαμε κάτι σαρδέλες της σχάρας φοβερές.

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Πεζοπορία στη Κνημίδα. ΠΟΑ


Ξεκινήσαμε από το ύψος της Εθνικής οδού στον Άγιο Κωνσταντίνο Φθιώτιδας με κατεύθυνση την Ευλογιά ένα μέρος μέσα στα πλατάνια και με μια πηγή που εφοδίασε τα παγούρια μας με νερό. Η μέρα προμηνυόταν ζεστή. Ανεβήκαμε σε ένα λόφο όπου υπάρχουν ερείπια ενός κάστρου και υπέροχη θέα προς τον Ευβοϊκό. Μέσα από άγρια βλάστηση που είχε θεριέψει από τις τελευταίες βροχές κατηφορίσαμε προς την κοίτη του ποταμού Ξηριά. Οι βροχές το είχαν κάνει θολό και ορμητικότερο απ' ότι συνήθως.

Δεν έιμαστε οργανωμένοι για τόσο νερό, οπότε βγάζαμε τα παπούτσια μας για να περνάμε από τη μια όχθη στην άλλη. Χρειάστηκε να το κάνω δυο φορές και να παίρνω δύσκολες διαδρομές με αναρρίχηση στα βράχια, για να μη βρέξω τα παπούτσια μου, ώσπου πήρα την απόφαση να πατάω στο νερό χωρίς να τα βγαζω. Έτσι τσαλαβουτώντας στο δροσερό νερό συνεχίσαμε την πορεία στο πανέμορφο φαράγγι ώσπου φτάσαμε στο μέρος που στενεύει. Εκεί δημιουργεί μία πύλη με πανύψηλα τοιχώματα και άγρια ομορφιά.
Κάναμε το διάλειμμα, ξεκουραστήκαμε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής με μεγαλύτερη ταχύτητα, γιατί είχαμε όλοι βρεγμένα τα παπούτσια και ως γνωστό ο βρεγμένος νερό δεν φοβάται.
Από κει πήγαμε στα ιαματικά λουτρά του Κονιαβίτη, όπου κάναμε το μπάνιο μας να απαλλαγούμε από πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν (εμένα μου λές;).
Φάγαμε στην ταβέρνα εκτός από το φαγητό και δύο ώρες και γυρίσαμε στα σπίτια μας.
Οι αρχηγοί μας Βαρβάρα και Κωστής άψογοι!


Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Πεζοπορία στον Λούσιο. Πρωτομαγιά


Φτάσαμε στην Δημητσάνα, όμορφη και λαμπερή που μας υποδέχτηκε με δημοτικά τραγούδια. Περάσαμε από την άλλη μεριά της και κατηφορίσαμε πρός τον Λούσιο μέσα από ένα βουητό νερών που έτρεχαν από παντού, λες και τρύπησε το βουνό και άδειαζε μέσα από ποταμάκια φουσκωμένα. Περάσαμε από την Μονή Φιλοσόφου και αφού περάσαμε μέσα από την οργιώδη βλάστηση και υπεροχα μονοπάτια φτάσαμε στην Μονή Προδρόμου στην άλλη όχθη σκαρφαλωμένη πάνω στον βράχο. Από κεί συνεχίσαμε μέχρι που συναντήσαμε μια γέφυρα που το νερό κάτω απο αυτή ήταν ήρεμο, όπου βγάλαμε τα παπούτσια μας και σβήσαμε στο παγωμένο νερό τα αναμμένα πόδια μας.

Συνοδοιπόροι
Περισσότερες φωτο

Πάσχα 2011


Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα και για μένα, που το πέρασα με τους δικούς μου στην Πάτρα. Καλός καιρός ψήσαμε το αρνάκι το κοκορετσάκι και το κρασί άφθονο.
Την επόμενη του Αη Γιωργιού καβάλησα το άλογο (την μηχανή) πέρασα το Ρίο Αντίρριο και ανέβηκα σστην Φιλοθέη Δωρίδας τόπο καταγωγής μου και πατρίδα μου. Γιατί πατρίδα είναι εκεί που πρωτομάτωσαν τα γόνατα σου. Μετά τους συγγενείς και φίλους πήγα και μια βόλτα στη γύρω περιοχή του χωριού να γευτώ την δική του Άνοιξη, που μου είναι οικεία και ιδιαίτερη.
Ανήψια

Facebook like

CURRENT MOON