Το πούλμαν του ΠΟΑ ξεκίνησε 6.30 το πρωί από το Πεδίο του Άρεως, μεσ' την άγρια νύχτα, γεμάτο νυσταγμένους με προορισμό την Πελοπόννησο. Στην Κακιά Σκάλα μια μεγαλειώδης Ανατολή έβαλε φωτιά στον ουρανό και μας έδιωξε την νύστα. Αν και σύμφωνα με ένα παλιό ρητό που λέει "κόκκινος ουρανός το πρωί, ναύτη δείξε προσοχή" που σημαίνει ότι θα σηκώσει αέρα, δεν χάλασε το κέφι μας. Κάναμε μια στάση στο Αρτεμίσιο για καφέ και κατηφορίσαμε την Πελοπόννησο. Διασχίσαμε την Αρκαδία και μπήκαμε στην Λακωνία στον Δήμο Πελλάνας.
Μας πήρε αρκετή ώρα να διασχίσουμε τα χωριά Λογκανίκος και Αγόριανη, γιατί ένα πούλμαν σαν το δικό μας περνάει με ανοχή εκατοστού από τις γωνίες των μπαλκονιών και των σπιτιών. Φτάσαμε στο Γεωργίτσι ένα όμορφο ιστορικό χωριό του Μωριά γεμάτο καστανιές που μας δώρισαν απλόχερα τα καστανα τους μια και πέσαμε στην εποχή.
Από την πλατεία ανηφορίσαμε μέσα από το χωριό που μας εντυπωσίασε η έκταση του και μπήκαμε στο μονοπάτι μέσα στις οσμές και τα χρώματα του Οκτώβρη. Η διαδρομή ήταν ευχάριστη με ποικιλία δένδρων. Καθυστερούσαμε όμως γιατί είχαμε μερικούς αρχάριους στην παρέα μας, που όμως έδωσαν την ευκαιρία σε μερικούς από μας να μαζέψουμε κάστανα και μανιτάρια. Τα περισσότερα που βρίσκαμε ήταν του είδους Amanita muscaria που είναι πανέμορφα, αλλά δηλητηριώδη και κάνουν μόνο για φωτογράφηση.
Φτάσαμε στην κορυφή και βρήκαμε μια επίπεδη περιοχή με θάμνους και δένδρα που έκοβαν την θέα. Συνεχίσαμε την κορυφογραμμή όπου συναντήσαμε τις κεραίες της κινητής τηλεφωνίας, των οποίων οι ντηζελογεννήτριες δίναν συναυλία με τον ήχο τους. Μήπως θα έπρεπε για οικολογικούς λόγους και πιθανόν να συνέφερε τις εταιρείες να βάλουν ηλιακά πάνελ;
Αφήνοντας πίσω τη φασαρία φτάσαμε σε ένα καταπληκτικό μέρος στον Άγιο Παντελεήμονα που βρίσκεται πάνω στην κορυφογραμμή που χωρίζει την Λακωνία από την Μεσσηνία. Η μια μεριά βλέπει προς την κοιλάδα του ευρώτα και η άλλη προς τα χωριά της Μεσσηνίας και στο βάθος ο Μεσσηνιακό κόλπος. Περάσαμε λίγη ώρα εκεί και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για το Γεωργίτσι. Ο χρόνος της επιστροφής ήταν ο μισός πιθανόν λόγω και του ότι μας περίμενε το τραπέζι στην ταβέρνα.
Τελικά ο καιρός μας έκανε τη χάρη και ήταν ο ιδανικός για περπάτημα.
Όταν φώναξα Γιώργο, αυτοί είναι οι Γιώργηδες που γυρίσανε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου